Tradycje akademickiego kształcenia rolniczego sięgają drugiej połowy XIX w., a rozwój, trwający przez cały okres II Rzeczypospolitej i lata powojenne, od roku 1951 był kontynuowany na uczelni autonomicznej. W kolejnych latach zmieniała się jej nazwa i podejmowane koncepcje badawcze oraz powiększała się i doskonaliła oferta kształcenia, dostosowywana do wymagań otoczenia społeczno-gospodarczego. W monografii przedstawiono fakty i wydarzenia opisujące rozwój uczelni, jej przeobrażenia, szkoły i kierunki badawcze, a także udział kadry i studentów w życiu naukowym, społeczno-politycznym oraz gospodarczym. Udokumentowane dane historyczne opatrzono komentarzami i opiniami. Na szczególną uwagę zasługuje rozdział, w którym opisano luminarzy nauki, twórców szkół naukowych, mistrzów i mentorów. Ich biografie dają okazję do głębokiej refleksji nad istotą nauki oraz kształcenia akademickiego w przeszłości i w rzeczywistości dzisiejszego UPP. Niewątpliwie szkoły naukowe uformowane przez znakomitych mistrzów opierały się na ich szerokim i rzetelnym wykształceniu. Wielu z przedstawionych luminarzy nabywało szlify akademickie na niejednym uniwersytecie europejskim. Stąd erudycja i zwyczajna mądrość. Zastanawia ich entuzjazm, mimo przeżyć okupacyjnych i powojennych represji. Zdumiewa pokora i skromność. Godna podziwu jest pasja oraz pracowitość w służbie nauce i człowiekowi.

Książka ukazuje się w serii Uniwersytet Poznański 1919–2019, upamiętniającej historię, dążenia oraz najważniejsze postaci naszej Alma Mater Posnaniensis. Jubileusz stulecia skłania do refleksji nad rolą uniwersytetów we współczesnym, dynamicznie zmieniającym i globalizującym się świecie. Powstanie Uniwersytetu Poznańskiego w burzliwych czasach po I wojnie światowej, w roku 1919, odmieniło życie Poznania, nadając mu nowy, akademicki wymiar i wpływając na jego naukowy, kulturalny, społeczny i gospodarczy rozwój. Miniony wiek, bogaty w wydarzenia w Polsce i świecie sprawił, iż dziś społeczność akademicka stoi w obliczu wielu nowych, trudnych wyzwań. Ale chociaż jako wspólnota uniwersytecka jesteśmy zwróceni ku przyszłości, skoncentrowani na rozwoju i zmianach XXI wieku – wciąż pamiętamy; nie lekceważymy tradycji, z której i w której wyrosły nasze uczelnie.