Badania nad komunikacją wykazały, iż jest ona w dużym stopniu kształtowana przez różne tożsamości ich uczestników, związane z przynależnością do określonych grup społecznych. Dlatego nauka języka obcego powinna obejmować również poznawanie podzielanych przez naszych interlokutorów znaczeń, wartości i sposobów zachowania (tzw. skryptów kulturowych), gdyż mają one istotny wpływ na język. Uwagę uczniów  należy kierować nie tylko na ogólne znaczenie przekazywanych treści, ale również na znaczenia partykularne i różnice kontekstualne. Jak zauważyła Claire Kramsch (1993), znaczenie jest subiektywne i wypływa nie tylko z języka, w którym jest przekazywane, ale także z kontekstu kulturowego oraz ze wspomnień, emocji i całego życiowego doświadczenia wszystkich uczestników procesu komunikacji.

Nauczyciele powinni pamiętać, że znaczenia powstają i są interpretowane pomiędzy językami i kulturami uczestników interakcji, a zasoby każdego z nich, tj. znajomość języka/ów i kultur/y są ze sobą wzajemnie powiązane. Ponieważ ucząc się języka obcego wnosimy do procesu tworzenia i interpretowania znaczenia więcej niż jeden język i kulturę, można uznać, że interkulturowość jest immanentnie weń wpisana. Uczniowie mają okazję zobaczyć, w jaki sposób przedstawiciele innej kultury używają języka do wyrażania swoich myśli i negocjowania kognitywnie złożonych aktów myślenia, tzn. w jaki sposób nadają swym wypowiedziom znaczenie.

U podstaw edukacji interkulturowej leży samoświadomość, zarówno uczniów, jak i nauczycieli, że uczestniczą w językowej i kulturowej różnorodności. Nauczanie języka obcego to znacznie więcej niż rozwijanie czterech sprawności językowych. W procesie tym chodzi także o działania zmierzające do zrozumienia przez uczniów, że życie zawsze przeżywamy w określonym języku i kulturze, tzn. język  oraz zachowania ludzi są zawsze nacechowane kulturowo, a wszyscy uczestnicy interakcji tworzą i interpretują znaczenie. To, że wychowaliśmy się w takiej, a nie innej kulturze ma istotny wpływ na naszą konceptualizację rzeczywistości, stosowany system wartości oraz sposób oceniania siebie i innych. Tożsamość ma jednak charakter dynamiczny i do pewnego stopnia może się zmieniać, a poznawanie nowego, czy kolejnego języka obcego, zawsze pozycjonuje człowieka inaczej w odniesieniu do otaczającego go świata niż osoby funkcjonujące wyłącznie w obrębie jednego języka i jednej kultury (Liddicoat i Scarino 2013).

Publikacja została podzielona na cztery części, z których pierwsze trzy stanowią teoretyczne tło omawianego zagadnienia, zaś rozdział ostatni prezentuje i omawia wyniki rozbudowanego, nowatorskiego badania empirycznego, przeprowadzonego w wybranych polskich szkołach średnich. W części teoretycznej zastosowano metodę analityczno-syntetyczną, natomiast rozdział ostatni ma charakter kompleksowego opisu empirycznego.

This monograph explores teaching languages from an intercultural perspective and tries to convince the reader that, in our increasingly integrated world, equipping students with the ability to interpret different cultural symbols and characteristics which would prepare them to cornmunicate effectively with representatives of diverse cultures should be considered a relevant objective of foreign language curricula. This demands an integrated and holistic approach, i.e. integrating language and culture, while acknowledging their mutual dependence and the complex interrelationships between them. The starting point for fostering students' intercultural competence is active participation in linguistic and cultural diversity. Instead of inerely providing them with cultural input lirnited to information about foreign cultures, students should be assigned special tasks requiring critical exploration of foreign cultures. The empirical part of the book demonstrates the extensive quantitative and qualitative research undertaken to determine whether students' capacity to use a foreign language successfully in the global world is developed in foreign language classrooms in Polish high schools. The study aimed at assessing whether, and to what extent, homogeneous classes in Poland are conducive to developing students' intercultural sensitivity and competence.