Książka stanowi analizę dyskursu Diona z Prusy, pisarza należącego do Drugiej Sofistyki, pod kątem zastosowanych środków retorycznych, wypowiedzi w gatunku wymowy epideiktycznej, jaką jest „basilikos logos” (mowa królewska) oraz pod kątem wypowiedzi istotnych dla tego okresu zagadnień filozoficznych, zwłaszcza filozofii moralnej. W zakresie filozofii Dion reprezentuje odnowienie ruchu neocynickiego w okresie Cesarstwa Rzymskiego. W mowach o królestwie pobrzmiewają też elementy filozofii stoickiej i medioplatońskiej. Na potrzeby analizy zostały sporządzone przekłady z języka greckiego czterech mów Diona o królestwie oraz przekład fragmentu traktatu Menandra retora ,,O mowach epideiktycznych", traktujący o mowie królewskiej. Analiza mów królewskich przeprowadzona została według schematu dyskursu retorycznego, który składa się z czterech elementów: nadawcy komunikatu, pisarza Diona, komunikatu (mowy o królestwie) oraz odbiorcy, za którego autorka uważa cesarza rzymskiego, Trajana.

This book analyzes Dio's discourse in four Orations on Kingship and its connection to the topic of logos basilikos, i.e. a rhetorical genre which was codified 150 years later by Menander of Laodicea. The author presents how Dio's acting according to the topos of genos basilikos preserves his artistic individuality as it deepens the discourse which Dio develops by employing philosophy, in particular Cynicism, Stoicism and certain elements of Middle Platonism. The author analyzes literary techniques used by Dio such as a Cynic-Stoic diatribe, chreia and the genre of epideictic rhetoric - psogos. Dio used all these elements when he was building the picture of an ideal king, whose features were based on emperor Trajan's character.
Annex I present is the author's own translation of Menander Rhetor's epideictic treatise on genos basilikos and a literary translation of four Orations on Kingship into Polish. Those are the first Polish translations of these works.