„Człowiek i Społeczeństwo” to czasopismo naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, wydawane jest w wersji papierowej i elektronicznej. Koncentruje się ono na problemach jednostki i ludzkich społeczności w kontekście współczesnej kultury. Czasopismo wyróżnia interdyscyplinarne podejście wynikające ze stosowania metod i teorii właściwych dla poszczególnych kierunków tworzących Wydział Nauk Społecznych UAM, a więc filozofii, kognitywistyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii. Celem czasopisma jest przełamywanie barier międzydyscyplinarnych, integrowanie badań w obszarze nauk społecznych oraz wskazywanie nowych obszarów badawczych wymagających interdyscyplinarnego podejścia. Czasopismo chce także służyć, poprzez inicjowane na jego łamach dyskusje, wypracowaniu nowych płaszczyzn i punktów widzenia na zagadnienia będące dotąd przedmiotem zainteresowania poszczególnych nauk społecznych, a tym samym przyczyniać się do ich rozwoju.

"Człowiek i Społeczeństwo” is an academic journal of the Faculty of Social Sciences, Adam Mickiewicz University, published in both paper and on-line versions. It focuses both on the issues of the individual and communities in the context of contemporary culture. A distinctive feature of the Journal is its interdisciplinary approach incorporating the application of different methods and theories characteristic of separate disciplines taught at the AMU Faculty of Social Sciences, i.e. cognitive science, cultural studies, philosophy, psychology and sociology. The aim of the journal is to break down the walls separating academic disciplines, to integrate research in the field of social sciences, and indicate new research areas that require an interdisciplinary approach. By initiating discussions, the journal also aims to work out new dimensions and viewpoints on issues that have been the subjects of interest for separate social sciences, whilst at the same time contributing to the development of the latter.

Jeszcze pod koniec ostatniej dekady XX wieku kino zdawało się być medium schyłkowym i coraz bardziej tracącym na znaczeniu. Tymczasem obserwowana na początku następnego stulecia postępująca symbioza kina i nowych mediów oraz ekonomiczna ekspansja przemysłu audiowizualnego sprawiają, że można obecnie mówić o renesansie znaczenia kina w kulturze współczesnej. Aby zaprezentować nowe (konkurencyjne względem tradycyjnych) podejścia polskich badaczy kwestionujące przede wszystkim oderwanie tekstu filmowego od złożonych kontekstów, w jakich współcześnie funkcjonuje film, zaproszono do współpracy nie tylko filmoznawców, ale także kulturoznawców, medioznawców i antropologów. Obraz, jaki wyłania się z zebranych tekstów, jest jednak o tyle interesujący, że przekonuje o żywotności zarówno ujęć raczej tradycyjnych, które „trzymają się mocno”, jak i tych, które sytuowały się dotąd na marginesach refleksji filmoznawczej. Nowy tom jest więc bardzo różnorodny – tak jak różnorodne są współczesne badania nad filmem.