Pierwsza cześć dwutomowej całości opisuje koleje rozwoju języka hiszpańskiego od łacińskich początków aż do XV wieku. Zawiera trzy rozdziały: pierwszy stanowi społeczno­polityczną historię języka wzbogaconą informacjami o rozwoju literatury i piśmiennictwa w dialekcie kastylijskim. Drugi rozdział poświęcony jest opisowi zmian fonetycznych i fonologicznych, jakim podlegał język hiszpański, począwszy od łaciny klasycznej poprzez etap intensywnych przemian, jakie dotknęły tzw. łacinę ludową (do V wieku). Rozdział trzeci, najobszerniejszy, dotyczy rodzącego się dialektu kastylijskiego (od VI w.), a później jego gwałtowny rozwój do XV w. Pod koniec badanego okresu język hiszpański wydaje się już zrozumiały i zbliżony do współczesnego, a pod względem fonetycznym zaszły w nim już zasadnicze zmiany. Praca ma charakter podręcznika obejmującego kurs historii języka hiszpańskiego na UAM, więc dodano w nim zasadnicze zmiany dźwiękowe, które wykraczają poza etap średniowieczny (np. zmiany w grupie spółgłosek zwanych sybilantami). Praca zredagowana jest po hiszpańsku, gdyż w tym języku prowadzone są zajęcia na kierunku filologii hiszpańskiej. Tom drugi pt. „Morfosintaxis histórica” ukaże się w 2016 roku.