Książka skupia się na zjawiskach językowo-społecznych zachodzących na terenie Kaszub. Przyjęto, iż języki mniejszościowe znajdują odzwierciedlenie w przestrzeni publicznej, co w konsekwencji służy wyrażaniu i kreowaniu tożsamości etnicznej. Celem rozprawy jest ukazanie, gdzie oraz w jaki sposób język kaszubski jest widoczny w przestrzeni publicznej oraz relacji, jakie zachodzą między pejzażem językowym a społecznością zamieszkującą Kaszuby. Pierwsza część rozprawy przedstawia założenia stosunkowo nowej problematyki badawczej jaką jest pejzaż językowy. Na kształtowanie się postaw w stosunku do języka, a w konsekwencji wytworzenie się tożsamości etnicznej, ma wpływ przede wszystkim kontekst socjolingwistyczny, w jakim funkcjonuje język oraz status danego języka. Stąd w rozprawie poświęcono również uwagę sytuacji socjolingwistycznej na Kaszubach oraz problematyce polityki językowej. Ostatnią, czwartą część pracy stanowią rezultaty badań empirycznych przeprowadzonych przez autorkę na terenie Kaszub. Rozprawa zwraca uwagę na funkcję symboliczną języka kaszubskiego widocznego w przestrzeni publicznej i rolę, jaką pełni w kreowaniu tożsamości etnicznej.