Centralnym zagadnieniem rozprawy autorka czyni pojęcie dramatu, w którym koncentrują się różne dyskursy - literacki, filozoficzny i estetyczny. Ze względu na właściwości strukturalne stanowi on dla Różewicza pretekst do podjęcia dialogu o życiu, człowieku i świecie. Reguły, jakimi rządzi się Różewiczowski dramat, przekładają się na reguły rządzące światem. Punkt wyjścia rozważań stanowi filozofia dramatu księdza Józefa Tischnera. W rozumieniu tego filozofa dramat ma wymiar egzystencjalny, filozoficzny, obejmuje swym znaczeniem istnienie każdego człowieka.

In this book I make the concept of drama its central problem. It is because various discourses such as literary, philosophical and aesthetic concentrate in it, and due to the struc­tural properties it is a pretext for Różewicz to take up a dialogue on life, man and the world. The rules which govern Różewicz's drama are transferred onto the rules which govern the world. Różewicz assumes to his dramatic works an attitude of a philosopher who lifts boundaries of beings. The literary work of this playwright is not only literature, but also a biography of the work, a biography of the author himself, a live organism, a plant, a frag­ment of reality, an element of a game with the spectator and with the world, a thing, an object, a piece of garbage. Drama which is understood in such a way, and treated in the same way on all the levels of its existence, becomes its own philosophy since it speaks about itself when it wants to speak about something else. On the other hand, an artist while com­menting on his own works, plays with the text and with the spectator, and it is no longer explicit where literature ends or begins, and where a commentary to it ends or starts.

• Wstęp
• 
  ROZDZIAŁ L Od autotematyzmu do filozofii dramatu
  • Różewicz o dramacie
  • Dramat o sobie
• 
  ROZDZIAŁ II. Dramat w świecie ludzi, rzeczy i tekstów
  • "Śmietnisko aż po horyzont"
  • Człowiek urzeczowiony
  • Dramat - rzecz i żywy organizm
  • "Między śmietnikiem a wiecznością"
• 
  ROZDZIAŁ III. Różewiczowska estetyka sprzeczności
  • Między komizmem a wzniosłością
  • Dramat jednoznacznie niejednoznaczny
• 
  ROZDZIAŁ IV. Między obrazem, słowem a milczeniem
  • W ramie słów i ciszy
  • Milczenie i "gadanie"
  • Lustro obrazu i ciszy
• 
  ROZDZIAŁ V. W czasie i przestrzeni
  • Czas pamięci - przestrzeń powtórzenia
  • Czas biologii - obszar ciała i twarzy
  • Czas dramatu - pole sztuki
  • "Anioły nie wiedzą co to czas"
• 
  ZAKOŃCZENIE. Dramaturg najdoskonalej niedoskonały
• 
  Bibliografia
• Drama as a philosophy of drama on the example of Tadeusz Różewicz's works (Summary)