W niniejszej monografii opisane zostały podobieństwa i różnice w użyciu formuł dziękczynnych w porównywanych językach, z uwzględnieniem perspektywy pragmatycznej, semantycznej, składniowej, a także aspektu kulturowego. Praca zawiera ponadto obszerną analizę szwedzkiego aktu podziękowania, której materiał stanowiły sekwencje końcowe autentycznych rozmów telefonicznych.
W dziękowaniu Szwedów można zaobserwować swoistą tendencję redukcyjną: używane zwroty są na ogół nierozbudowane i krótkie. Podziękowania polskie i niemieckie są natomiast bardziej złożone, np. poprzez użycie w nich zaimków osobowych, odnoszących się do nadawcy i odbiorcy, przysłówków wzmacniających itp. Akt podziękowania ma ponadto funkcję terminatywną i stanowi istotny element rytuału zakończenia interakcji, a niekiedy nawet zastępuje wymianę formuł pożegnalnych przez rozmówców. W zakończeniach szwedzkich rozmów, zwłaszcza telefonicznych, najbardziej typową reakcją odbiorcy na podziękowanie jest jego odwzajemnienie, a sekwencje końcowe, w których rozmówcy dziękują sobie dwa (a nawet więcej) razy, nie należą do wyjątków. Ta wymiana podziękowań w języku szwedzkim niweluje asymentryczny charakter relacji między nadawcą a odbiorcą, co z kolei można traktować jako językowe akcentowanie równości, będącej dla Szwedów wartością nadrzędną. Sprzyja ona komunikowaniu symetrii, balansu i wzajemności. Porównanie aktu podziękowania w języku szwedzkim, polskim i niemieckim, pozwala na sformułowanie wniosków nt. charakteru redundancji w analizowanych językach. W przypadku języka polskiego i niemieckiego można mówić o redundancji jakościowej, natomiast powtarzalność krótkich i skonwencjonalizowanych formuł dziękczynnych, zwłaszcza w zakończeniach rozmów, pozwala na scharakteryzowanie redundancji szwedzkiej jako ilościowej.

Uwaga! Egzemplarze outletowe mogą posiadać przetarcia, zabrudzenia, wgniecenia, zagniecenia, drobne uszkodzenia!

The aim of the present study is to describe the similarities and differences in using thank formulas in the analysed languages. The pragmatic, semantic and syntactic perspectives as well as some cultural aspects of thanking have been taken into consideration. Furthermore, a detailed analysis of thanking in two corpora of Swedish telephone conversations, with special regard to their endings, is given.
In the analysis of using Swedish thank formulas it is possible to observe a tendency of reduction: the formulas are short and hackneyed. The rejoinder to the act of thanking is in Swedish very often an act of thanking. Polish and German formulas are much more often expanded, which points to a qualitative character of redundance in these languages. The reccurence of Swedish thank formulas, which can be observed in telephone closings, makes it possible to characterize the Swedish redundance as quantitative.
Reciprocal thanking equalises the asymmetric character of the relation between sender and recipient. This can be treated as a linguistic manifestation of emphasizing equality – which is a pre-eminant value in Swedish culture. It favours communicating symmetry, equal importance and reciprocity.