Książka jest formą odpowiedzi na nowoczesne postulaty hermeneutyczne zgłaszane pod adresem biblistów, filozofów, znawców literatury i sztuki. Autor podjął się ambitnego zadania: zbadać czy między wielką myślą filozoficzną Grecji a światem greckiej Biblii (Septuaginty) i Nowym Testamentem zachodzą jakieś relacje, a jeśli tak, to jakiej natury? Łączy się to z ogólniejszą kwestią: jak wygląda relacja między myślą czysto ludzką a myślą mającą swe źródło w doświadczeniu Boga osobowego, czyli w Objawieniu. Temat pracy jest niezwykle aktualny, największym bowiem zagrożeniem współczesnego człowieka jest nie tyle osamotnienie, co celowe mijanie się z ludźmi. Autor wnikliwie i krytycznie analizuje trzy wielkie i zróżnicowane światy duchowe: mądrość grecką, mądrość biblijnego Izraela oraz wcieloną Mądrość Bożą (osobę i nauczanie Chrystusa).

The subjective paper deals with the subject of friendship and its motives, combining the world of philosophy and the Bible, using as examples the deliberations of the Stagirite and the Old and New Testament. First the ideas of Aristotle, who analyses this phenomenon considering, one by one, its manifestations, functioning and motivation in inter-personal relations. Chapter two examines the significance of friendship and its motivations in the writings of the Septuagint. The next chapter remains in the world of the Bible and contains an examination of friendship and its motives on the basis of the New Testament. And the last part is the comparison proper of both these worlds. This chapter could be called an Aristotelian comment to biblical texts, both as regards the comparison between the main texts and their motivation.

• Wstęp
• 
  CZĘŚĆ I: ŚWIAT ETYK ARYSTOTELESOWSKICH
• 
  Rozdział I. Rzeczywistość przyjaźni
• 
  
  • 1. Istota przyjaźni
    • 1.1. Środek miedzy skrajnościami
    • 1.2. Dyspozycja bezimienna
    • 1.3. Przyjaźń jako cnota
    • 1.4. Przyjaźń w odniesieniu do dobra, przyjemności i korzyści
    • 1.5. Doskonałość etyczna
  • 2. Wspólnotowy wymiar przyjaźni
    • 2.1. Podobieństwo - niepodobieństwo, równość - nierówność
    • 2.2. Sprawiedliwość wspólnotowa
    • 2.3. Życzliwość
    • 2.4. Miłość
    • 2.5. Zgoda
  • 3. Osobisty wymiar przyjaźni
    • 3.1. Człowiek dobry
    • 3.2. Człowiek zły
    • 3.3. Przyjaźń a miłość siebie samego
    • 3.4. Przyjaźń a szczęście
    • 3.5. Liczba przyjaciół
  • 4. Teologiczny wymiar przyjaźni
    • 4.1. Pojęcie "boga"
    • 4.2. Możliwość przyjaźni z bogiem
• 
  Rozdział II. Motywacja przyjaźni u Arystotelesa
• 
  
  • 1. Rodzaje motywacji przyjaźni
    • 1.1. Przyjaźń motywowana korzyścią
    • 1.2. Przyjaźń motywowana przyjemnością
    • 1.3. Przyjaźń motywowana dobrem
• 
  CZĘŚĆ II: STAROTESTAMENTOWY ŚWIAT PISM GNOMICZNYCH
• 
  Rozdział I. Rzeczywistość przyjaźni
• 
  
  • 1. Istota przyjaźni
    • 1.1. Miłość działająca
    • 1.2. Charakter ogólny
    • 1.3. Miłość oblubieńcza
  • 2. Wspólnotowy wymiar przyjaźni
    • 2.1. Działanie dla dobra bliźniego
    • 2.2. Przyjaźń między bliskimi sobie ludźmi
    • 2.3. Towarzysz, kompan
    • 2.4. Urzędnik królewski
    • 2.5. Bliźni w kontaktach handlowych lub sądowych
  • 3. Osobisty wymiar przyjaźni
    • 3.1. Człowiek samemu sobie
    • 3.2. Namiętność
    • 3.3. Uczucie żywione wobec bliźniego
    • 3.4. Cecha postępowania
  • 4. Teologiczny wymiar przyjaźni
    • 4.1. Cnota pochodząca od Boga
    • 4.2. Śmierć i Szeol dla bezbożników
• 
  Rozdział II. Motywacja przyjaźni
• 
  
  • 1. Motywacja pozytywna
    • 1.1. Ze względu na Boga
      • 1.1.1. Bojaźń Boża
      • 1.1.2. Upodobanie Pana
      • 1.2. Ze względu na dobro bliźniego
      • 1.2.1. Radość rodziców
      • 1.2.2. Miłość małżeńska
      • 1.2.3. Dążenie do zgody
      • 1.2.4. Wolność osobista
      • 1.2.5. Dobro bliźniego
      • 1.2.6. Wdzięczność
      • 1.2.7. Troska w czasie choroby
      • 1.2.8. Uczciwość osobista
      • 1.2.9. Captatio benevolentiae
      • 1.3. Ze względu na dobro własne
      • 1.3.1. Zdobywanie mądrości
      • 1.3.2. Zerwanie z człowiekiem gniewliwym
      • 1.3.3. Rezygnacja ze sporów sądowych
      • 1.3.4. Rezygnacja z pochopnego ręczenia
      • 1.3.5. Umiejętność milczenia
      • 1.3.6. Czujność wobec bliskich
    • 1.4. Wierność
  • 2. Motywacja negatywna
    • 2.1. Spełnienie namiętności
    • 2.2. Wykorzystanie zamożności bliźniego
    • 2.3. Przewrotność działania
    • 2.4. Niestałość i niewierność
  • 3. Mądrość Boża
    • 3.1. Dary Mądrości
    • 3.2. Zrozumienie dróg życiowych
    • 3.3. Szacunek i poważanie w społeczności
    • 3.4. Ustrzeżenie przed złem
• 
  CZĘŚĆ III: ŚWIAT NOWEGO TESTAMENTU
• 
  Rozdział I. Rzeczywistość przyjaźni
• 
  
  • 1. Istota przyjaźni
    • 1.1. Jezus wobec przyjaciół
    • 1.2. Jezus wobec uczniów
    • 1.3. Jezus wobec napiętnowanych
  • 2. Wspólnotowy wymiar przyjaźni
    • 2.1. Uczniowie wobec Jezusa
    • 2.2. Wzajemna przyjaźń wierzących
    • 2.3. Człowiek doskonały
    • 2.4. Rezygnacja ze wzajemnej wrogości
    • 2.5. Tytuł polityczny
  • 3. Osobisty wymiar przyjaźni
    • 3.1. Człowiek dobry
    • 3.2. Człowiek zły
    • 3.3. Przyjaźń a miłość siebie samego
    • 3.4. Abraham wobec Boga
  • 4. Teologiczny wymiar przyjaźni
    • 4.1. Miłość Jezusa do uczniów
    • 4.2. Miłość Ojca do uczniów Jezusa
    • 4.3. Miłość Ojca do Syna w ukazywaniu dzieł zbawczych
    • 4.4. Miłość uczniów do Jezusa
• Rozdział II. Motywacja miłości oraz przyjaźni
• 
  
  • 1. Motywacja pozytywna
    • 1.1. Przyjaźń między Bogiem a człowiekiem
      • 1.1.1. Darmowość miłości od Boga ku człowiekowi
      • 1.1.2. Miłość człowieka do Boga
    • 1.2. Przyjaźń ludzi między sobą
      • 1.2.1. Dobroć ludzka
      • 1.2.2. Zaufanie do bliźniego
      • 1.2.3. Pokora osobista i wartość bliźniego
      • 1.2.4. Szczęście doczesne i nadzieja na nagrodę wieczną
      • 1.2.5. Eschatologiczne oczekiwanie zbawienia
      • 1.2.6. Życzliwość ludzka
  • 2. Motywacja negatywna
    • 2.1. Nienawiść do Jezusa
    • 2.2. Zło świata
    • 2.3. Odwrócenie się od dobra
• 
  CZĘŚĆ IV: PRZYJAŹŃ U ARYSTOTELESA IW BIBLII. ANALIZA PORÓWNAWCZA
• 
  Rozdział I. Rzeczywistość przyjaźni
• 
  
  • 1. Istota przyjaźni
    • 1.1. Wartość przyjaźni
    • 1.2. Szczerość przyjaźni
  • 2. Wspólnotowy wymiar przyjaźni
    • 2.1. Przyjaźń pomocna
    • 2.2. Przezorność w przyjaźni
    • 2.3. Miłość ważniejsza od obfitości
    • 2.4. Śmierć za przyjaciół
  • 3. Osobowy wymiar przyjaźni
    • 3.1. Przyjaźń dla korzyści
    • 3.2. Przyjaźń dla przyjemności
    • 3.3. Zrywanie przyjaźni
    • 3.4. Przyjaźń wobec zła
  • 4. Teologiczny wymiar przyjaźni
    • 4.1. Bóg Etyk Arystotelesa i Bóg Pisma Świętego
    • 4.2. Możliwość przyjaźni z Bogiem
• 
  Rozdział II. Motywacja przyjaźni
• 
  
  • 1. Motywacje przyjaźni względem siebie
    • 1.1. Życzliwość
    • 1.2. Roztropność materialna
    • 1.3. Wolność osobista
    • 1.4. Wzrastanie w mądrości
    • 1.5. Poszanowanie godności bliźniego
    • 1.6. Dbałość o dobro własne
    • 1.7. Rezygnacja z zastawiania za innych
  • 2. Motywacje przyjaźni względem bliźniego
    • 2.1. Wzajemność przyjaźni
    • 2.2. Pamięć o przyjacielu
    • 2.3. Obdarzanie dobrem
    • 2.4. Dostrzeżenie wartości bliźniego
    • 2.5. Dobro bliźniego
    • 2.6. Miłość małżeńska
    • 2.7. Wychowanie dzieci
    • 2.8. Dążenie do zgody
    • 2.9. Przyjaźń sąsiedzka
    • 2.10. Przyjaciel w chorobie
    • 2.11. Rezygnacja ze sporów
    • 2.12. Wierność
  • 3. Motywacja przyjaźni człowieka i Boga
• 
  Zakończenie
• 
  Skróty serii wydawniczych i czasopism
• 
  Literatura
• 
  Friendship in Aristotle's Ethics, in the wisdom writings of Septuagint and in the New Testament (Summary)