Programy SITex i SITur powstały w celu ułatwienia przekazywania treści krajoznawczych i turystycznych osobom niesłyszącym, posługującym się Polskim Językiem Migowym (PJM). Oba programy zawierają translator PJM (Thetos) – przekładający teksty na gesty z zastosowaniem techniki animacji. Prace były realizowane w ramach projektu badawczego w latach 2008–2010, finansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ze środków na naukę. Budowę programów poprzedziło rozpoznanie sposobów spędzania czasu wolnego przez osoby niesłyszące w Polsce, upodobań, preferencji turystycznych, jak również czynników ograniczających udział tej grupy społecznej w turystyce i wydarzeniach kulturalnych. Następnie, współpracując z osobami niesłyszącymi z poznańskiego oddziału Polskiego Związku Głuchych, dokonano wyboru treści turystycznych i krajoznawczych stanowiących bazę do budowy dwóch próbnych (pilotażowych) programów. Uwagi osób niesłyszących były także bardzo cenne w odniesieniu do sposobów prezentowania treści: doboru grafiki (zdjęć, planów, map), rozmieszczenia obrazów i tekstu w oknie programów, jak również funkcji klawiszy umożliwiających  łatwe i wygodne poruszanie się po nich.

Programy dedykowane są osobom, dla których naturalnym sposobem porozumiewania się jest Polski Język Migowy.



SITex  umożliwia prezentowanie treści ekspozycji w warunkach stacjonarnych (np. w muzeach, galeriach, punktach informacji turystycznej, Infokioskach). Załączona wersja przedstawia opisy dwóch wybranych galerii w Muzeum Narodowym w Poznaniu (Galeria Młodej Polski oraz Galeria Sztuki Współczesnej).



SITur  jest przeznaczony do przybliżania treści w warunkach terenowych na szlakach turystycznych i w wersji pilotażowej. Obejmuje dwie trasy wiodące po najstarszych zakątkach Poznania (Ostrowie Tumskim i Starym Rynku). Należy podkreślić, iż oba programy to rezultat prac badawczych, których celem było sprawdzenie, przy użyciu wybranych treści turystycznych, skuteczności przekazywania informacji poprzez translator PJM.



Załączony poniżej opis zawiera:

1. Charakterystykę budowy programów oraz translatora PJM z punktu widzenia twórców oprogramowania – grupy informatyków,

2.  Opinie przedstawicieli środowiska osób niesłyszących, specjalistów z zakresu PJM na temat aktualnego stopnia użyteczności programów,

3. Wnioski przedstawiciela Muzeum Narodowego w Poznaniu dotyczące możliwości wykorzystania proponowanych narzędzi w celu przekazywania informacji na temat ekspozycji. Wnioski te zostały oparte na doświadczeniach związanych z testowaniem programu SITex w dwóch galeriach Muzeum.



Szczególnie istotne są opinie na temat programów przekazane przez osoby niesłyszące. Zgłoszone uwagi będą punktem wyjścia do kolejnego etapu pracy. Wszyscy wykonawcy są  świadomi, iż programy w obecnej postaci należy traktować jako wstępną wersję wymagającą dalszej rozbudowy. Zachęcam  środowisko osób niesłyszących do dzielenia się wskazówkami dotyczącymi możliwości udoskonalenia proponowanych programów.