Celem pracy było opracowanie projektu eksperymentalnego w zakresie edukacji dla twórczości, ze szczególnym naciskiem na struktury poznawcze. Opracowany program „Ja i świat, ja i sztuka” jest strategią stymulowania i kształcenia nawyków samoregulacji uczenia się, śledzenia postępów poznawczych/plastycznych/artystycznych oraz oceniania własnej postawy twórczej. Program opiera się na założeniu, że gotowość poznawcza w przestrzeni muzealnej jest złożona, zawiera w sobie zarówno aspekt emocjonalno-motywacyjny jako wyraz potrzeb człowieka, dotyczy jego systemu wartości oraz oczekiwanie o charakterze poznawczym. Założono, że efekty uczenia się można podwyższyć w wyniku stosowania refleksji nad własnymi czynnościami poznawczymi i twórczymi. A refleksyjne myślenie i stosowanie rozmaitych zabiegów metapoznawczych zwiększy potencjał intelektualny podmiotu. Publikacja podkreśla znaczenie pamięci jako ważnego aspektu świadomości warunkującego poznanie siebie, budującego własną tożsamość.

Edukacja w Zamku sprzyja wolności i motywacji uczenia się, uczenia się w wymianie z innymi. Jest możliwością kontekstowego motywowania do uczenia się w aspekcie teorii oczekiwania wartości. Bogactwo możliwości percepcyjnych owocuje różnorodnością zainteresowań, kontakt z różnorodnymi obiektami stanowi podstawę poznawczej koncentracji, czyli zainteresowania się nimi. Poszerzone możliwości percepcyjne mogą być modyfikacją drogi poznawczej podmiotu w zakresie opanowania narzędzi wiedzy, umiejętności, zdobywania kompetencji, które pozwolą stawić czoła różnym sytuacjom, działać w ramach różnych społecznych doświadczeń. Edukacja w Zamku może w znacznym stopniu uwolnić uczucie ograniczenia, swobody działania i prowadzić do osiągnięcia równowagi między pragnieniami, wyobraźnią, zdolnością działania i realizacją celów.