Atlas języka i kultury ludowej Wielkopolski – atlas regionalny opracowany w latach 1970–1976 przez zespół badaczy zebranych przez redaktorów: Zenona Sobierajskiego i Józefa Bursztę. Atlas regionalny to wynik realizacji planów badawczych Komisji Językoznawczej i Komisji Etnograficznej Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Komisji Slawistycznej Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu oraz Instytutu Filologii Polskiej i Katedry Etnografii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Tom VIII Atlasu jest kontynuacją poprzednio wydanych tomów, które ukazały się w latach 1979 - 1992. Podobnie jak tamte, składa się z dwóch części, tj. kartograficznej i komentarzowej. Przedstawia zagadnienia nazewnictwa z zakresu budownictwa, zwłaszcza budynku mieszkalnego i stodoły oraz niektórych elementów wnętrza domu. Znalazły się tu także opisy i nazwy piwnic ziemiankowych (czyli dołów wykopanych w ziemi na warzywo, ziemniaki i nabiał), dalej nazwy różnych miejsc używanych zamiast spichlerza do przechowywania zboża wymłóconego i wreszcie słownictwo dotyczące ogrodzenia, wyposażenia kuźni itp. Ogółem tom VIII zawiera 46 map z komentarzami i 3 dodatkowe komentarze bez mapy.
Prawie każda mapa pokazuje nie tylko zasięgi przestrzenne poszczególnych nazw omawianego desygnatu (przedmiotu), lecz także sam przedmiot na załączonym rysunku. Znaczna ilość fotografii w części drugiej Atlasu uzupełnia rysunki przedmiotów na mapach.
Materiały zebrane w czasie badań terenowych pozwoliły ustalić: 1. niektóre współczesne granice zasięgów przestrzennych zjawisk kulturowych (tzw. izopragmy) i językowych (izoglosy) naszego regionu;
2. cechy ogólnowielkopolskie (czyli wspólne dla całej Wielkopolski) w zakresie omawianej problematyki;
3. wybrane kryteria dialektalne podziałów subregionalnych Wielkopolski;
4. niektóre archaizmy i innowacje językowe (wyrazowe) oraz nowsze tendencje innowacyjne kulturowe;
5. wpływ dawnych podziałów administracji państwowej i kościelnej, czyli granic wojewódzkich lub powiatowych i diecezjalnych z XVIII i XIX wieku na przebieg współczesnych granic niektórych zjawisk kulturowych i leksykalnych;
6. rolę granicy pólitycznej prusko-rosyjskiej na rzece Prosna z czasów zaborów jako granicy kulturowej i językowej (leksykalnej); 7. związki kulturowe i językowe Wielkopolski z innymi grupami etnicznymi na terenie Polski, Słowiańszczyzny zachodniej i Niemiec.