Publikacja koncentruje się wokół sylwetki majańskiego artysty, a dokładnie roli jaką zajmował w społeczeństwie dawnych Majów późnego okresu klasycznego (VI-IX wiek n.e.). Podstawowym materiałem źródłowym są sygnatury, które umieszczali skrybowie (utz’ihb, „to jest jego/jej pismo/malowidło”) oraz rzeźbiarze (yuxul, „to jest jego/jej rzeźba”) na niektórych artefaktach. Owe podpisy to zwięzłe teksty, które stanowią niewielki fragment całego korpusu inskrypcji majańskich. Jednak ich znaczenie nie leży w ilości, lecz w jakości reprezentowanego fenomenu kulturowego – sygnowania przez artystów swoich dzieł. to zjawisko o bezprecedensowym charakterze w skali całego prekolumbijskiego Nowego Świata. Dzięki zawartym informacjom, kurtyna anonimowości, jaka spowijała majańskich artystów zostaje częściowo odsłonięta i pozwala poznać fragment tego fascynującego świata. Zebrane dane pozwoliły na umieszczenie skrybów i rzeźbiarzy w szerszej panoramie społeczno-politycznej owego okresu, a także rzucić trochę światła na mechanizmy, jakie wpływały na rozprzestrzenianie się omawianego fenomenu kulturowego.