W książce podjęty został temat kategorii pojęciowej miejsca. Autor zwraca uwagę, że współczesne rozważania na temat istoty miejsca coraz częściej wykraczają poza podejście zorientowane na człowieka – geografowie podejmują wątki sprawczości miejsca, samostanowiącej jaźni miejsca oraz dialogu człowieka i miejsca. Rozwijając tę narrację i wykorzystując założenia podejścia relacyjnego, autor opracowuje konwersacyjne ujęcie miejsca. W książce zawarta jest propozycja ram teoretycznych oraz ukazane są studia przypadków w autorskiej interpretacji dialogu z miejscem. Te rozważania poprzedzone są omówieniem podstawowych paradygmatów naukowych tworzących założenia konwersacyjnej narracji istoty miejsca oraz prezentacją wyselekcjonowanych, dotychczasowych poglądów wobec miejsca.

Wstęp

W kierunku rozumienia miejsca jako „istoty” wypełnianej treścią w relacjach

R o z d z i a ł 1

W poszukiwaniu istoty (relacyjnej) miejsca

1.1. Krytyczny kontekst rozważań wobec miejsca: istnieję, szukając poza granicami
1.2. Miejsce a kontekst fenomenologiczny: istnieję, ponieważ doświadczam
1.3. Miejsce a kontekst interakcyjny: istnieję, ponieważ komunikuję (się)
1.4. Miejsce a kontekst podmiotowy (sprawczy): istnieję, ponieważ samostanowię w relacjach
Podsumowanie

R o z d z i a ł 2

Wokół miejsca, jego poczucia i tworzenia – wybrane perspektywy narracyjne

2.1. Archetypiczne podejście wobec relacji człowieka z miejscem: „poczucie miejsca”
2.2. O miejscu pragmatycznie – idea placemaking
2.3. Nadpisywanie treści miejsca
2.4. Miejsce kodem ożywione?
2.5. Sprawczość i samostanowienie miejsca
2.6. Miejsce uwikłane w asamblaż relacji
Podsumowanie

R o z d z i a ł 3

Relacyjna istota miejsca: ramy konceptualne podejścia konwersacyjnego

3.1. Przesłanki do rozwinięcia podejścia
3.2. Ramy teoretyczne konwersacyjnego ujęcia wzajemnych relacji człowieka z miejscem
3.3. Dynamika konwersacji z miejscem ukryta w trzech wektorach
Podsumowanie

R o z d z i a ł 4

Konwersacyjne ujęcie relacji człowiek – miejsce: studium przypadków

4.1. Przykłady ilustrujące relacje konwersacyjne w środowisku niezabudowanym o naturalnym charakterze biotycznym i geograficznym
4.2. Przykłady ilustrujące relacje konwersacyjne w środowisku zabudowanym, z różną wyrazistością udziału sfery biotycznej i geograficznej
Podsumowanie

Zakończenie

Bibliografia

Summary

About place and its relational agency. A conversational approach to place

The book deals with the fundamental category of place. The author points out that contemporary discussions on the essence of place go beyond the human-oriented approach. Geographers take up the themes of place agency, self of place, and the dialogue between human and place. By developing this narrative and using the relational approach's assumptions, the author develops a conversational approach to place. The book proposes a theoretical framework and shows case studies in the author's interpretation of the dialogue with place. These considerations are preceded by a discussion of the basic scientific paradigms that make up the assumptions of the conversational narrative of the essence of place, and a presentation of selected views existing so far on the concept of place.