Monografia poświęcona tekstom dziennikarskim o prymarnej funkcji poradniczej, publikowanym w polskiej prasie kobiecej w drugiej połowie XX wieku. Perspektywa genologiczna pozwala na dostrzeżenie różnorodności gatunkowej, jaką przyjmują przekazy poradnikowe – od odpowiedzi na listy do redakcji, porady drobne czy też instruktaże, po wywiady oraz artykuły poradnikowe. Nowatorstwo przygotowywanej rozprawy polega na analizie czasopism skierowanych do różnych grup czytelniczek. Dzięki rozległości perspektywy czasowej stało się możliwe ukazanie ewolucji form genologicznych na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci.