Rozprawa traktuje o najwyższej zasadzie poznania skończonego (a więc takiego, jak nasze ludzkie) w rozumieniu Kanta. Jest nią pierwotna syntetyczna jedność apercepcji (lub inaczej transcendentalna jedność samoświadomości). A także o roli, jaką ta zasada pełni w realizacji celu naszego poznania – uzyskania wiedzy obiektywnej. Książka stanowi istotny wkład do badań nad spuścizną kantyzmu. Dzięki umiejętnemu połączeniu komunikatywności wykładu z rzetelnością zrozumienia istoty fundamentalnych założeń dzieła Kanta jest to nie tylko cenna praca naukowa, prowokująca do myślenia, ale również posłużyć może jako wartościowa pomoc dydaktyczna w kształceniu filozofów.

The dissertation Kant. Selfconsciousness and discursive cognition tells about the highest principle of finite cognition, such as our human, as understood by Kant. In Kant's meaning, it is the original synthetic unity of apperception (to put it differently: trans- cendental unity of selfconsciousness). And also about the role which this principle plays in the realization of the goal of our cognition-obtaining objective knowledge.