W niniejszym opracowaniu tłumaczenie ujęto w terminach umiejętności rozwiązywania problemów, a konkretnie przez pryzmat dążenia organizmów do pojęcia homeostazy rozumianego jako tworzenie wysepek: „malejącej entropii w świecie jej powszechnego wzrostu”. Główny nacisk przeniesiono zatem na aktywność tłumacza i podmiotów komunikujących się, traktując teksty źródłowe i docelowe jako naturalne punkty wyjścia i rezultaty tak zorientowanego działania. Komunikacja polsko-japońska oraz przekład jako element niezbędny w jej kontekście dla zachowania homeostazy tekstów rodzą określone wyzwania z punktu widzenia członków obu kultur. Dotyczą one właściwości kodów oraz wzorców zachowań preferowanych w każdym ze środowisk komunikacyjnych. Wyzwania odnoszą się do tłumaczy, ale i do innych uczestników interakcji. Osiąganie homeostazy w procesie tłumaczenia polega na dążeniu do zachowania w pełni właściwości tekstu źródłowego w tekście (i kontekście) docelowym.

Interpretation and translation processes have taken place since the dawn of human history, making it possible for members of heterogeneous cultures to communicate. Recent trends in globalization and the noticeable increase in the number of cross-cultural communication instances do not eliminate the necessity to deal with numerous incompatibilities, which have always existed in the background of the communication stage, including not only linguistic differences. The book describes Polish-Japanese cross-cultural communication from the angle of the translation and interpretation processes, thus presenting it as a result of the homeostatic activity of the translator/interpreter and of other participants involved in communication.