Książka zawiera analizę tytułowego filmu Spielberga pod kątem występowania w nim struktur i motywów baśniowych oraz pełnionych przez nie funkcji. Autorka stawia tezę, że przynależność filmu „A.I. Sztuczna Inteligencja” do gatunku science fiction nierozłącznie wiąże go ze światem baśni. Dzieło charakteryzuje się wyjątkową świadomością związku koneksji gatunkowych fantastyki naukowej z baśnią, do której regularnie odwołują się twórcy omawianego obrazu. Jako narzędzie do analizy filmu autorka wykorzystuje szeroko pojmowaną teorię baśni, którą przedstawia w rozdziale pierwszym, poczynając od strukturalistycznych badań Władimira Proppa, poprzez badania nad stylem prowadzone przez Maxa Lüthiego oraz okres wzmożonego zainteresowania światem baśni w nurcie psychoanalitycznym, aż po najnowsze badania z tej tematyki. Sama analiza filmu podzielona została na dwie części. Wpierw opisane zostały wydarzenia poprzedzające wypędzenie głównego bohatera z domu – w rozdziale drugim, a w trzecim omówiono przygody w czasie  wyprawy protagonisty.

Autorka przedstawiając zagadnienia związane z obecnością struktur i motywów baśniowych oraz pełnionych przez nie funkcji, główny nacisk położyła na rytuał inicjacyjny, który staje się udziałem głównego bohatera, a także omówiła powracające toposy wzbogacające wymowę filmu. Na koniec stara się odpowiedzieć na pytania: jaką funkcję pełni baśniowość w filmie „A.I. Sztuczna inteligencja” oraz co z poetyki baśni przedostało się do kina science fiction?