Autorka przedstawia zmagania Borwicza z cenzurą oraz z trudnymi relacjami polsko-żydowskimi. Podejmuje ważkie kwestie często pomijane przez innych antologistów, bliskie jest jej też ujmowanie przez Borwicza literatury tworzonej in extremis jako formy przeżycia, samoobrony, wyrazu doświadczenia zarówno piszących, jak i bezpośrednich odbiorców – współwięźniów. „Czytanie Borwicza” służy tu wydobyciu z zapomnienia jego niedocenianych dokonań jako poety, redaktora, autora tekstów, a także przedstawieniu w nowej perspektywie kwestii rzadko omawianych w badaniach nad Zagładą.

Uwaga! ostatni egzemplarz ma mocne zagniecenia narożników!