W pracy podjęto temat indywidualnych i rodzinnych uwarunkowań samodzielności małych dzieci z mózgowym porażeniem. Badaniami objęto 49 rodzin z dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym pomiędzy 13 a 36 miesiącem życia, a grupę kontrolną stanowiło 30 rodzin z dziećmi zdrowymi. Wyniki badań wskazują na związek pomiędzy poziomem samodzielności dzieci a poziomem ich rozwoju, strukturą temperamentu, występowaniem zaburzeń towarzyszących temu schorzeniu. Istotny okazał się również rodzinny kontekst samodzielności, sposób, w jaki opiekunowie reagują na aktywność dziecka, uporządkowanie przestrzeni i plan dnia. Z badań wyłania się obraz rodzin wychowujących małe dzieci z mózgowym porażeniem. Okazuje się, że w sytuacji niepełnosprawności rodzice uruchamiają kreatywność, w różnoraki sposób stymulując aktywność dziecka. W pracy zawarto również opis indywidualnych przypadków, ilustrujących wyniki badań.

„Praca jest efektem badań autorki, rozmów z rodzicami dzieci, lekarzami, rehabilitantami. Autorka, towarzysząca dzieciom i ich rodzicom, szuka odpowiedzi na pytania związane z różnorodnymi problemami, z którymi musi zmierzyć się małe dziecko dotknięte niepełnosprawnością, jego rodzice oraz osoby odpowiedzialne za leczenie, rehabilitację i szeroko pojmowany proces wychowawczy” (z recenzji).