Zebrane w tomie teksty odnoszą się do różnych dokumentów kultury europejskiej, wśród nich Calderona, Szekspira, Offenbacha, Mereżkowskiego. Wielokrotnie w poszczególnych rozprawach i w sposób wszechstronny omawiane są polskie teksty literackie świadczące o XIX-wiecznych związkach kultury epoki z antykiem, m.in. o polskim dramacie romantycznym (Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego), o Kraszewskim jako tłumaczu Plauta, o Agezylauszu Słowackiego w kontekście Żywotów równoległych Plutarcha. Rozprawy różnią się metodą, także rozległością horyzontów badawczych, zebranie ich w jednej książce uświadamia, jak duże obszary kultury uzależnione były od starożytności rzymskiej.

• Słowo wstępne (Elżbieta Wesołowska)
• 
  RADOSŁAW PIĘTKA
  Hellenizacja i deromanizacja. Dylematy dziewiętnastowiecznej refleksji o antyku
• 
  ANNA KRAJEWSKA, ELŻBIETA WESOŁOWSKA
  Gdy Bóg milczy. Echa antyczne w dramacie romantycznym. Kilka uwag
• 
  BEATA BACZYŃSKA
  Wątki i motywy antyczne w dramaturgii Pedra Calderóna de la Barca na podstawie Pierwszej
  (Madryt 1636) i Drugiej części dzieł dramatycznych (Madryt 1637)
• 
  TOMASZ SZCZESZEK
  Galopujący Czterej Jeźdźcy: apokalipsa Edypa i piekło Leara
• 
  EWA SKWARA
  Komedia rzymska na wielkiej scenie XIX wieku. Plaut a opera buffa
• 
  RADOSŁAW PIĘTKA
  Romantyczna wizja Rzymu w Irydionie Zygmunta Krasińskiego
• 
  KATARZYNA KANIECKA
  Plaut a la Kraszewski. Sceniczność XIX-wiecznego przekładu Plauta dokonanego przez Józefa Ignacego Kraszewskiego
• 
  ANDRZEJ DUDEK
  Motyw sporów religijnych u schyłku Imperium Rzymskiego w dramaturgicznej interpretacji Dymitra Mereżkowskiego
  (dramat Julian Apostata)
• 
  ELŻBIETA WESOŁOWSKA
  Widzieć jasno w zaślepieniu. Romantyczna ślepota i jej pierwowzory antyczne
• 
  EWA SKWARA
  Piekielny Orfeusz. Offenbach i jego Orphee aux enfers wobec tradycji klasycznej

•  

• Indeks osób
• Noty o autorach