Opracowanie stanowi swego rodzaju diagnozę stanu aktualnego w zakresie wiedzy i przekonań rodziców na temat wychowania oraz opieki w świecie, w którym powszechne, jednorodne normy dotyczące pożądanych sposobów postępowania wychowawczego i opiekuńczego wobec dziecka (przekazywane najczęściej przez starsze pokolenia) nie są już niepodważalnymi i jedynie słusznymi, a dostęp do wiedzy jest praktycznie nieograniczony. Autorka przedstawia założenia teoretyczne problemu świadomości oraz świadomości pedagogicznej, zagadnienie wychowania i opieki, opisuje kontekst kulturowy oraz społeczno-polityczny, w jakim kształtuje się świadomość pedagogiczna polskich rodziców. Wskazuje źródła świadomości pedagogicznej oraz możliwości jej wspierania i rozwijania, a także podsumowuje zrealizowane dotychczas badania dotyczące tego problemu i przedstawia wyniki badań własnych, które wskazują, że duża część rodziców posiada trafną świadomość pedagogiczną, zwłaszcza w obszarach odnoszących się do zagadnień związanych z wychowaniem i opieką.

Jest to jedna ze stosunkowo niewielu prac dotyczących problematyki badań pedagogicznych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na naukowe dookreślenie rozumienia innych aspektów zjawiska świadomości pedagogicznej współczesnych polskich rodziców oraz ich źródeł.