Właściwym tematem rozpraw jest Czesław Miłosz - jego koncepcja poety i poezji, zaś tradycja mickiewiczowska pełni tu rolę hipotezy scalającej formułę życia i twórczości. Ciekawie pomyślana monografia ukazuje drogi rozwojowe poezji Miłosza w ujęciu historycznym - od debiutu po Drugą przestrzeń, tomik ostatni. Autorka poddaje szczegółowej rekonstrukcji wzorzec określający język dwudziestowiecznego poety, jego historiozofię, myśl religijną oraz elementy kreatywnej biografii.

The subject matter of this monograph is the Mickiewiczian tradition in the poetry of Czesław Miłosz, including references to the works of the 19th century poet, to the image of the author formed on its basis and to his biographical legend. Emphasis on the similarity between his own biography and that of Mickiewicz and stressing of all the classicist elements in the greatest poet of Polish Romanticism is the most important of autocreation strategies used by Miłosz. Amongst poetic references of the strictly literary nature the fundamental phenomenon is the fact of renewing by Miłosz of poetic roles which he finds in his patron. These are the role of a poet-prophet, a poet involved in history, a poet of place and a religious poet. Their description determines the arrangement of the dissertation. This work is of a literary history kind and inclination to interpretation and is focused on problems of propheticism, historiosophy, myth of place and of the religious dimension of Czesław Milosz's poetry as the most important areas in his oeuvre.

• Wykaz stosowanych skrótów
• 
  Wstęp
• 
  ROZDZIAŁ I: POETA - PROROK
  • 
    Mickiewicz "domowy"
  • Poeci wobec wieszczów
  • Prorocy mistycznej Litwy
  • Poeta: profecja zamiast profesji
  • Język proroka XX wieku
  • Prorok apokalipsy XX wieku
• 
  ROZDZIAŁ II: POETA I HISTORIA
  • 
    Ksiądz Robak na wojnie
  • Wobec mesjanizmu i tyrteizmu
  • Mesjanistyczne gafy
  • Taniec historii
  • Wyzwolenie ironiczne
  • Historia i egzystencja
• 
  ROZDZIAŁ III: POETA MIEJSCA
  
  • 
    CZĘŚĆ I: Biografia i geografia
    • "Ty, Boże, ty, naturo, dajcie posłuchanie"
    • Laudo, ojczyzno moja
    • "I ona, mnie Ostrobramskiej Pannie ofiarująca, Jak i dlaczego wysłuchana została?"
    • "Moje [życie]. Moje, a co to znaczy?"
    • Dzwony Wilna
  • 
    CZĘŚĆ II: Powrót do "miejsca miejsc"
• 
  ROZDZIAŁ IV: POETA RELIGIJNY
  • 
    Ukryta jedność
  • Poezja i prawda
  • Rozum i wiara
  • Nauka bezbożnych
  • "Spadkobierca lóż mistycznych"
  • Unde malum?
  • Upadek
  • Przywrócenie
  • "Piękna Pani"
• 
  Zakończenie: Mickiewicz nieoczywisty
• 
  Wykaz wykorzystanych w pracy utworów Adama Mickiewicza i Czesława Miłosza
• Indeks nazwisk
• Miłosz and Mickiewicz. Poetry and tradition (Summary)